Λακκάκι..

Μοναχικές οι στιγμές.
Κυλούν αδιάφορα στο πουθενά.
Πάει καιρός που ευώδιαζαν αγάπη.
Πάει καιρός που ζωγράφιζαν εσένα.
Κι έγινες θύμηση, κρυφή ανασαιμιά.
Κι έγινες μπάλωμα στο ασήμαντό μου χάρτη.
Κι έγινες λύτρωση, μ' ανήμπορη ευχή
λακκάκι σαν κατάντησες
στο γερασμένο τώρα.

Στέλλα Πετρίδου