Η αρχή και το τέλος, εσύ..

Στα πιο άγνωστα ταξίδια του μυαλού

ήσουν εκεί.

Στιγμή δεν έφυγες.

Έγερνες πάνω μου και πότιζες

το αίμα μου κρασί.

Κορμί μου έγινες.

Στα πιο αλόγιστα ταξίδια της σιωπής

ήσουν εκεί.

Στιγμή δε χάθηκες.

Στ' απωθημένα μου ορίστηκες

να δίνεις την τροφή.

Ψυχή μου τάχθηκες.

Στα πιο άστατα ταξίδια της φυγής

ήσουν εκεί.

Στιγμή δε λύγισες.

Έκαιγες πάνω μου και έντυνες

το μέσα μου κερί.

Μοίρα μου ορίστηκες.

Στα πιο απίθανα ταξίδια της ζωής

ήσουν εκεί.

και σε ονόμαζα.

Την ανάγκη μου στο πλάι σου

την γνώρισα ευχή

και ανηφόριζα.

Μοναξιά μου, εσύ!

Αρχή και τέλος μαζί.

Στέλλα Πετρίδου