Αντίο δε θα πω..

Το αντίο δεν το θέλησα ποτέ μου

κι εσύ μ' ανάγκασες πολύ

να ξεριζώσω την καρδιά μου ,

να πεθάνω

μπήγοντας με τα νύχια μου βαθιά στα σωθικά μου,

κουρέλι να μ' αφήσω,

άψυχο κορμί να κουβαλώ

κάθε βουβό μου πόνο.

Αίμα στις φλέβες μου να ξέρεις δεν κυλά.

Νεκρώθηκε κι αυτό

νέκρωσε κι η ψυχή μου.

Το αντίο δεν το θέλησα ποτέ μου

κι εσύ μ' ανάγκασες πολύ

να τυλιχτώ στο τίποτα,

να διαλυθώ

σκορπίζοντας στο δρόμο τα όνειρά μου,

μονάχη να μ' αφήσω,

έρμαιο μιας τύχης ξοφλημένης

προσμένοντας το τέλος για καλό.

Στέλλα Πετρίδου