Ηλεκτρονικό περιοδικό «athens-art.gr»
Τρίτη, 20-10-2020
Δημοσιευμένη εδώ
Δημοσιογράφος η ομότεχνη: Βάσω Κανιώτη
Ασχολείται με την ποίηση, τη συγγραφή, το στίχο, τη μουσική και παράλληλα αρθρογραφεί. Είναι μητέρα τριών παιδιών, εργαζόμενη και καλλιτέχνης. Διαβάζοντας κανείς το βιογραφικό της απορεί. Μα καλά, πώς τα προλαβαίνει όλα αυτά; Μιλάμε για τη δημιουργό Στέλλα Πετρίδου που σήμερα έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο χώρο μας.
-Τι είναι η ποίηση για εσάς;
-Οι λέξεις που βρίσκει η ψυχή μου για να αποτυπώσει την αλήθεια της στο χαρτί.
-Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προσφέρει η ποίηση σε έναν άνθρωπο;
-Γαλήνη και για τον ποιητή, αλλά και για τον αναγνώστη. Ο ποιητής αδειάζει το μέσα του, αφήνεται κι έτσι γαληνεύει το είναι του. Αντίστοιχα ο αναγνώστης, όταν αποκρυπτογραφεί την ψυχή του ποιητή, είναι σαν να τον γνωρίζει καλύτερα και πιο ουσιαστικά. Η καχυποψία εξαφανίζεται και η αλήθεια βρίσκει χώρο να ορθώσει το ανάστημά της. Έτσι γίνεται και δικό του κτήμα.
-Πιστεύετε ότι η ποίηση έχει απήχηση στην Ελλάδα;
-Θεωρώ πως όχι. Παρότι είναι αρκετοί οι εκπρόσωποί της, δυστυχώς, απευθύνεται σε μικρό αναγνωστικό κοινό. Άλλωστε, πάντα αυτό συνέβαινε στην Ελλάδα.
-Τι σας εμπνέει για να σας ωθήσει να γράψετε;
-Το οτιδήποτε μου κεντρίσει την προσοχή τη στιγμή της δημιουργίας κι αυτό που με κάνει να αισθανθώ κάτι το ιδιαίτερο, είτε είναι ευχάριστο είτε δυσάρεστο.
-Ποιος είναι ο ψυχισμός σας όταν γράφετε; Είστε χαρούμενη ή λυπημένη όταν έχετε οίστρο;
-Θεωρώ πως στις πολύ ευτυχισμένες του στιγμές ουδείς επιθυμεί να γράψει. Αντ’ αυτού προτιμά να γευτεί τη χαρά, να νιώσει τη στιγμή, να την απολαύσει στο έπακρο. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει πως ένας ποιητής απαγορεύεται να γράψει όντας υπερβολικά χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Θεωρώ, όμως, ότι στην πλειοψηφία τους οι ποιητές γράφουν, όταν αισθάνονται να τους πνίγει το συναίσθημα της μοναξιάς, όταν νιώθουν εγκλωβισμένοι μέσα στο κενό της ύπαρξής τους. Μιλώντας προσωπικά για μένα, θα σας έλεγα ότι έχω γράψει και ούσα χαρούμενη, αλλά στα περισσότερα ποιήματά μου, την ώρα που τα γράφω, διακατέχομαι από το συναίσθημα της θλίψης, της απογοήτευσης, της εγκατάλειψης.
-Θεωρώ πως ναι. Είναι το ημερολόγιό του, ο πιο πιστός του σύντροφος, αυτός που ξέρει να ακούει και που ποτέ δε θα θελήσει να τον προδώσει.
-Μπορεί ο κόσμος να ζήσει ποιητικά;
-Όχι, δε μπορεί. Σε έναν κόσμο, που δεν είναι αγγελικά πλασμένος, δε μπορεί κανείς να ονειρεύεται ουτοπίες.
-Ποια ερωτήματα θεωρείτε πως καλείται να απαντήσει ο ποιητής στις μέρες μας, αλλά και διαχρονικά;
-Ο ποιητής απλά καταθέτει την ψυχή του στο χαρτί. Δε βρίσκει λύσεις σε προβλήματα. Δε σώζει τον κόσμο από τα αδιέξοδά του. Απεναντίας, θα έλεγα πως θέτει ο ίδιος ερωτήματά στον αναγνώστη, προκειμένου να τον προβληματίσει, να τον λογικέψει, ίσως, να του ενθυμίσει την ουσία των πραγμάτων, να τον παρακινήσει να ασκήσει την κριτική του σκέψη, ώστε να πράξει συνειδητά, να διορθώσει τυχόν λάθη του, να βρει τις ισορροπίες του, να γαληνέψει, όπως είπαμε και πρωτύτερα.
-Ας μιλήσουμε λίγο περισσότερο για εσάς. Πιστεύετε ότι η ποίηση είναι μονόδρομος στη ζωή σας ή αφήνετε χώρο και σε άλλες μορφές τέχνης να σας παρασύρουν;
-Λατρεύω την ποίηση. Τη θεωρώ το καταφύγιό μου τις ώρες που έχω την ανάγκη να απομονωθώ, αλλά και να εξομολογηθώ. Ήδη μετράω οκτώ ποιητικές συλλογές, οι οποίες σύντομα θα γίνουν εννιά, καθώς η τελευταία μου βρίσκεται υπό έκδοση και αναμένεται να κυκλοφορήσει το Δεκέμβριο που μας έρχεται. Όμως, δεν είναι η μοναδική μορφή τέχνης που μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον. Έχω ασχοληθεί και με τη συγγραφή μυθιστορήματος. Το πρώτο μου, μάλιστα, μυθιστόρημα, με τίτλο «Η αγάπη μπορεί», κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις «Ελκυστής». Παράλληλα, γράφω στίχους, μελοποιώ η ίδια αρκετά από τα ποιήματά μου (άλλα μελοποιούνται από αξιόλογους συνθέτες) και κυκλοφορώ τα τραγούδια μου, τα οποία συμπεριλαμβάνονται είτε σε δικά μου προσωπικά άλμπουμ είτε σε άλμπουμ άλλων καλλιτεχνών με τους οποίους συνεργάζομαι. Τον τελευταίο καιρό δημιούργησα και ένα ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό, το texnesonline.gr, στο οποίο φιλοξενώ κάθε μορφή τέχνης, αρθρογραφώ, κάνω βιβλιοκριτικές, παίρνω συνεντεύξεις από ομότεχνους και πολλά άλλα.
-Θέλετε να μας μιλήσετε με λίγα λόγια για τις συλλογές σας;
-Επιλέγω η κάθε μου συλλογή να έχει και μία συγκεκριμένη θεματική. Αυτό με βοηθά πολύ, ώστε να συγκεντρώσω τη σκέψη μου και να την οργανώσω καλύτερα. Έτσι, έχω μιλήσει ξεχωριστά για την αγάπη («Μίλα μου γι’ αγάπη», εκδόσεις «άλφα πι»), για τον αποχωρισμό («Αποχωρισμός», εκδόσεις «άλφα πι»), για την προσφυγιά («Προσφυγιά», εκδόσεις «άλφα πι»), για τη ναυτοσύνη («Θάλασσα κι Ουρανός», εκδόσεις «άλφα πι»), για την κοινωνική εξαθλίωση («Ο καιρός», εκδόσεις «άλφα πι»), για τον έρωτα («Έρωτας είναι», εκδόσεις «άλφα πι»), για τη μοναξιά («Έλα ξανά», υπό έκδοση, εκδόσεις «Βακχικόν»). Παράλληλα αποφάσισα να αφιερώσω και κάποιες συλλογές μου στην αυστηρά πειθαρχημένη ποίηση, μιας και λίγα δείγματα γραφής αυτού του είδους υπάρχουν στην ελληνική λογοτεχνία. Προς το παρόν έχω κυκλοφορήσει μια συλλογή μου με ποίηση χαϊκού («Ανυπόταχτες σκέψεις», εκδόσεις «άλφα πι») και άλλη μία με ποίηση τάνκα («Αύγουστος», εκδόσεις «άλφα πι»). Θα ακολουθήσουν στο μέλλον συλλογές μου με ροντέλα, τριολέτα, σονέτα, κτλ, τις οποίες ήδη ετοιμάζω. Σποραδικά, θα εντοπίσετε ποιήματά μου και σε αρκετές (πάνω από τριάντα στον αριθμό) ανθολογίες σύγχρονων Ελλήνων ποιητών, διαφόρων εκδοτικών οίκων.
-Πιστεύετε ότι ακολουθείτε το δρόμο άλλων ποιητών ή ακολουθείτε μια μοναχική πορεία μέσω της γραφής σας;
-Είναι πολύ νωρίς ακόμα, θεωρώ, για να μιλήσω για κάτι τέτοιο. Όμως, αν πρέπει να απαντήσω στην ερώτησή σας, θα σας έλεγα ότι, προς το παρόν, ακολουθώ μια μοναχική πορεία, η οποία αισθάνομαι ότι με απελευθερώνει ως άνθρωπο.
-Ποια είναι τα μουσικά σας ακούσματα; Συνδέεται, κατά τη γνώμη σας, η ποίηση με τη μουσική;
-Λατρεύω να εντοπίζω το στοιχείο της παράδοσης σε κάθε μορφής τέχνης. Έτσι και στη μουσική, παρότι μου αρέσουν όλα τα είδη της, τρέφω μεγαλύτερη αδυναμία στην παραδοσιακή. Και, επειδή θεωρώ ότι και η μουσική βοηθά τον άνθρωπο στο να εκφραστεί καλύτερα, επιλέγω συχνά να συνδυάζω αυτές τις δύο μορφές τέχνης, για μια ακόμα καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη εξωτερίκευση των συναισθημάτων μου. Δεν πρωτοτυπώ, φυσικά. Είναι κάτι, το οποίο το έχουν ήδη επιχειρήσει πολλοί άλλοι ομότεχνοι πριν από μένα. Οπότε, στο δεύτερο ερώτημά σας, σας απαντώ πως, ναι, συνδέεται η ποίηση με τη μουσική και το αποτέλεσμα αυτής της σύνδεσης είναι μοναδικό.
-Έχετε κυκλοφορήσει αρκετά τραγούδια τα τελευταία χρόνια, πάνω από σαράντα στον αριθμό, απ’ όσο γνωρίζω, τα οποία ερμηνεύουν σημαντικοί καλλιτέχνες, άλλοι επώνυμοι ήδη, όπως ο Παντελής Θαλασσινός, ο Νίκος Καλλίνης (από το συγκρότημα «Εκείνος κι Εκείνος), ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος, άλλοι ανερχόμενοι και εξίσου ταλαντούχοι. Μιλήστε μας λίγο για τις μέχρι τώρα μουσικές σας συνεργασίες.
-Νιώθω πραγματικά χαρούμενη κι ευλογημένη, καθώς στα λίγα χρόνια που μετράω επίσημα στο μουσικό χώρο, πέντε για την ακρίβεια, είχα την τύχη να συναντήσω στο δρόμο μου εξαιρετικές φωνές, οι οποίες τίμησαν το έργο μου και το απέδωσαν με απόλυτη υπευθυνότητα, σεβασμό και κατά το καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτό για μένα σημαίνει πολλά. Ίσως τα τραγούδια μου να μην χαρακτηρίζονται «εμπορικά», όμως κατάφεραν να αφήσουν το αποτύπωμά τους στο χρόνο, ταξίδεψαν και εξακολουθούν να ταξιδεύουν τις ψυχές των ακροατών. Θέλω, επί τη ευκαιρία αυτή, να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους αυτούς, που, είτε τυχαία είτε όχι, βρέθηκαν στο δρόμο μου, συνθέτες, μουσικούς, ηχολήπτες, ερμηνευτές, αλλά και ραδιοφωνικούς παραγωγούς, γιατί, χωρίς την πολύτιμη συνδρομή τους, όλο αυτό το ταξίδι στον κόσμο της μουσικής δε θα είχε καν ξεκινήσει.
-Ποια είναι τα επόμενα βήματα και οι στόχοι σας;
-Σύντομα θα κυκλοφορήσει, όπως σας είπα, η νέα μου ποιητική συλλογή με κεντρικό της θέμα το συναίσθημα της μοναξιάς και με τίτλο «Έλα ξανά», από τις εκδόσεις «Βακχικόν». Η συλλογή αυτή θα είναι παράλληλα και μουσική, καθώς θα περιέχει ως ένθετο ένα μουσικό άλμπουμ με δεκατρία μου τραγούδια. Τη σύνθεση αυτών των τραγουδιών υπογράφουν ο Βασίλης Μαντόγλου, ο Γιάννης Σκαρής κι εγώ και συμμετέχουν δώδεκα ερμηνευτές, η Διαμάντη Δαγιάση, η Σταυρούλα Εσαμπαλίδη, η Μαρία Καραγκιόζη, ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος, η Γιώτα Λιαποπούλου, η Έλενα Μιχαήλ, ο Αχιλλέας Μωραΐτης, ο Περικλής Πάγκας, ο Βαγγέλης Ρεπούσης, ο Κώστας Τηγάνης, η Φλώρα Χατζηγαλήνη και ο Παναγιώτης Χατζηγεωργίου. Παράλληλα, έχω κάνει και κάποιες συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες, οι οποίες σύντομα θα πάρουν κι αυτές το δρόμο τους. Για το 2021 στόχος μου είναι, αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, να κυκλοφορήσουν δύο ακόμα συλλογές μου, αφιερωμένες στην πειθαρχημένη ποίηση.
κ. Πετρίδου, σας ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συζήτηση που κάναμε και σας ευχόμαστε να είναι πάντα καλοτάξιδα τα έργα σας κι εσείς ακόμα πιο δημιουργική.
Σας ευχαριστώ κι εγώ πολύ για τη ζεστή φιλοξενία σας. Σας εύχομαι με τη σειρά μου υγεία, ευημερία και εσωτερική γαλήνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου