Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2017

Αν ήξερες..

Αν ήξερες τι νιώθω για σένα θα τρόμαζες, μου λες.
Γελάω!
'Οχι, δεν είναι ψέμα.
Το βλέπω στα μάτια σου, στο βλέμμα σου,
στα βλέφαρα που ζουν για μιαν εικόνα,
να γίνει του ονείρου η ποθητή
παράδεισος στιγμής και να παγώσει.

Μυρίζει η σιωπή σου γιασεμί
κι απλώνεται η αγάπη απ' άκρη σ' άκρη.

Αν ήξερες τι νιώθω για σένα θα τρόμαζες, μου λες.
Γελάω.
Όχι, δεν είναι ψέμα.
Το βλέπω στα χείλη σου, στο γέλιο σου,
στα δάκρυα που κρύβουν μία φλόγα,
να μείνει η πιο δυνατή αυτή,
χαράς που ξεπερνάει κάθε δίνη.

Σκορπίζει η μυρωδιά σου μιαν ευχή
και τρέχει η καρδιά μου να την πιάσει.

Πέρασε η ώρα μας και πάλι.
Ας καούμε στη φωτιά της σιωπής μαζί.

Στέλλα Πετρίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου