Όμως τα μάτια μας δε λύγισαν.
Υπόστεγο στα βλέφαρα αφέθησαν
να μη προδώσουν τη φυγή,
αυτή που πρόσταξε με τόλμη η ανάγκη,
Μα τώρα η αλήθεια τους σκοτείνιασε,
χαράκωσε το πάθος η ορμή
ματώνοντας με δάκρια το είναι του,
δικάζοντας ερήμην τη ζωή
να ζει παραδομένη από συνήθεια
υπόδουλη σε γειτονιές χαμένης προσμονής.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου