Στην άκρη του δρόμου περιμένει
σιωπηλή, ζεστή, καλοσυνάτη,
σαν ένας φάρος που το ναύτη του προσμένει
να του θυμίζει πως υπάρχει ακόμα κάτι.
Κι εκεί στο βάθος της ζωής που ακόμη μένει
ανεμελη, κεφάτη, χαρωπή,
σα ζωγραφιά η ελπίδα επιμένει
πως θα ρθει πάλι Κυριακή.
Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου